Vandaag is Misty 5 jaar geworden.
Tijd voor een feestje.
Gefeliciteerd lieverd, hoop dat we samen nog vele mooie jaren te gaan hebben.
maandag 28 mei 2012
Wooow.. It's party-time
Hoi allemaal.
Vandaag is Misty 5 jaar geworden.
Tijd voor een feestje.
Gefeliciteerd lieverd, hoop dat we samen nog vele mooie jaren te gaan hebben.
Knuff Digilady xx
Vandaag is Misty 5 jaar geworden.
Tijd voor een feestje.
Gefeliciteerd lieverd, hoop dat we samen nog vele mooie jaren te gaan hebben.
dinsdag 15 mei 2012
Kleding-shoppen..
Hoi allemaal..
Vandaag zijn we naar het dorp gegaan samen met een vriendin en DigiLady. We gingen kleding kopen voor DigiLady. Ik ben helemaal nergens bang voor geweest en deed heel netjes wat er van mij verwacht en gevraagd werd. Zo ging ik netjes zitten als mijn vrouwtje in de kledingrekken snuffelde, ging ik netjes mee het pashokje in en bleef daar geduldig liggen tot dat het vrouwtje zei dat we weer verder gingen. En natuurlijk ging ik heel netjes zitten bij de kassa zo dat mijn vrouwtje kon afrekenen.
Mijn vrouwtje is trots op mij omdat ik zo goed mijn best had gedaan en vooral omdat ik nergens bang voor was zelfs niet voor een brommer die langs reed en veel herrie maakte, mijn vrouwtje schrok daar wel van maar ikke niet. En als we klaar waren in de winkel en we buiten stonden ging ik netjes zitten om te wachten op mijn belonings snoepje.
Op de terug weg naar huis hadden we pech met het weer, het regende heel hard en het hagelde. Mijn vrouwtje zei; 'straks komen we alle 3 thuis aan als verzopen katten.' Ik begrijp die opmerking niet, bedoeld mijn vrouwtje nou dat we alle 3 katten zijn? Ik ben toch een hond?!
Maar goed, harstike nat en moe kwam ik thuis aan. Ik heb heerlijk gegeten en nu ga ik een poosje slapen want ik ben vanochtend ook met de andere honden en de baas op stap geweest, dus ik ben nu best wel moe.
Pootje van Misty xx
Vandaag zijn we naar het dorp gegaan samen met een vriendin en DigiLady. We gingen kleding kopen voor DigiLady. Ik ben helemaal nergens bang voor geweest en deed heel netjes wat er van mij verwacht en gevraagd werd. Zo ging ik netjes zitten als mijn vrouwtje in de kledingrekken snuffelde, ging ik netjes mee het pashokje in en bleef daar geduldig liggen tot dat het vrouwtje zei dat we weer verder gingen. En natuurlijk ging ik heel netjes zitten bij de kassa zo dat mijn vrouwtje kon afrekenen.
Mijn vrouwtje is trots op mij omdat ik zo goed mijn best had gedaan en vooral omdat ik nergens bang voor was zelfs niet voor een brommer die langs reed en veel herrie maakte, mijn vrouwtje schrok daar wel van maar ikke niet. En als we klaar waren in de winkel en we buiten stonden ging ik netjes zitten om te wachten op mijn belonings snoepje.
Op de terug weg naar huis hadden we pech met het weer, het regende heel hard en het hagelde. Mijn vrouwtje zei; 'straks komen we alle 3 thuis aan als verzopen katten.' Ik begrijp die opmerking niet, bedoeld mijn vrouwtje nou dat we alle 3 katten zijn? Ik ben toch een hond?!
Maar goed, harstike nat en moe kwam ik thuis aan. Ik heb heerlijk gegeten en nu ga ik een poosje slapen want ik ben vanochtend ook met de andere honden en de baas op stap geweest, dus ik ben nu best wel moe.
Pootje van Misty xx
maandag 7 mei 2012
Naar de dierenarts..
Hoi allemaal.
Vandaag moesten Kyra en ik naar de dierenarts toe om onze inentingen te halen. Mijn vrouwtje had het wel gezegd maar ik begreep het pas toen we voor de deur bij de dierenarts stonden. Kyra was niet bang maar ikke wel, ik trilde en wilde het liefste snel de deur uit rennen.
Kyra was eerst aan de beurt en daarna moest ik. De dokter is wel aardig hoor maar ik vind het heel eng, ik heb dat altijd eng gevonden. Mijn nagels zijn ook weer geknipt en voorlopig hoef ik ook geen prikjes meer te halen zei me vrouwtje. Nu voel ik me niet helemaal lekker, dat heb ik ook altijd als ik prikjes heb gehad.
Straks mag ik heerlijk met mijn vrouwtje mee naar bed want de baas heeft nachtdienst en dan mag ik altijd bij mijn vrouwtje in het grote bed slapen. Eerst heerlijk knuffelen en een beetje stoeien met het vrouwtje en daarna kruip ik tegen haar aan en ga ik lekker slapen. Ik vind het niet erg hoor als de baas nachtdienst heeft, ik ben hier in huis de enige die het niet erg vind.
Een pootje van Misty xx
Vandaag moesten Kyra en ik naar de dierenarts toe om onze inentingen te halen. Mijn vrouwtje had het wel gezegd maar ik begreep het pas toen we voor de deur bij de dierenarts stonden. Kyra was niet bang maar ikke wel, ik trilde en wilde het liefste snel de deur uit rennen.
Kyra was eerst aan de beurt en daarna moest ik. De dokter is wel aardig hoor maar ik vind het heel eng, ik heb dat altijd eng gevonden. Mijn nagels zijn ook weer geknipt en voorlopig hoef ik ook geen prikjes meer te halen zei me vrouwtje. Nu voel ik me niet helemaal lekker, dat heb ik ook altijd als ik prikjes heb gehad.
Straks mag ik heerlijk met mijn vrouwtje mee naar bed want de baas heeft nachtdienst en dan mag ik altijd bij mijn vrouwtje in het grote bed slapen. Eerst heerlijk knuffelen en een beetje stoeien met het vrouwtje en daarna kruip ik tegen haar aan en ga ik lekker slapen. Ik vind het niet erg hoor als de baas nachtdienst heeft, ik ben hier in huis de enige die het niet erg vind.
Een pootje van Misty xx
donderdag 3 mei 2012
Onze wandeling..
Hoi allemaal..
Gister zijn we toch maar niet naar het dorp gegaan. Ik voelde me nog al down en ik was bang dat ik Misty dan niet goed zou kunnen helpen bij haar probleempjes. In plaats van naar het dorp gaan zijn we mee geweest met de dagelijkse wandeling die de baas meestal maakt samen met zijn broer en zijn honden. Een wandeling waar bij we in de natuur lopen en alle honden heerlijk zonder riem vrij kunnen rond rennen.
Tijdens het wandelen hield ik Misty goed in de gaten om te zien of ze tijdens onze wandeling ook angstig gedrag vertoonde, maar daar was helemaal geen spraken van. Geen spoortje van angst te bekennen. Ze luisterde perfect wanneer ik haar riep als ze even aan de kant moest omdat er een fietser aan kwam. Liep naast me en dan liep ze weer bij de andere honden, ze vermaakte zich prima.
Het roept veel vragen bij me op waar ik nog geen antwoorden op kan vinden.
-Ligt het aan mij? ben ik anders tijdens de wandeling in de natuur dan wanneer ik op straat loopt?
Nee ik voelde me niet op mijn gemak, angstig en ik was nog al down.
-Is het de omgeving, het vrij kunnen rond lopen samen met de andere honden?
Natuurlijk zijn er minder onverwachte prikkels in de natuur dan wanneer je op straat loopt en ik kan me voorstellen dat ze zich veiliger voeld in een groepje grote honden die haar duidelijk beschermen ook wanneer dat helemaal niet nodig is. Maar waarom vertoont Misty dan ook angstig gedrag als we alleen met met Kyra aan het wandelen zijn. Kyra beschermd Misty ook altijd?
En zo heb ik nog veel meer vragen, maar een duidelijk antwoord kan ik niet vinden. Ook de oorzaak, waarom ze op eens zo veel angst vertoond kan ik geen antwoord op vinden. Het blijft gewoon een grote puzzel met hele kleine stukjes. Misschien komt er nooit een antwoord op al die vragen, misschien denk ik te moeilijk of juist te makelijk, wie zal het zeggen. Het belangrijkste is dat mijn kleine vriendin van dit probleem af komt en dat is een kwestie van voorzichtig dingen uit proberen, goed opletten hoe ze reageerd waneer ik haar op verschillende manieren probeer te corrigeren.
Het was heerlijk om te zien hoe mijn kleine vriendin genoot van de wandeling.
Groetjes, DigiLady xx
Gister zijn we toch maar niet naar het dorp gegaan. Ik voelde me nog al down en ik was bang dat ik Misty dan niet goed zou kunnen helpen bij haar probleempjes. In plaats van naar het dorp gaan zijn we mee geweest met de dagelijkse wandeling die de baas meestal maakt samen met zijn broer en zijn honden. Een wandeling waar bij we in de natuur lopen en alle honden heerlijk zonder riem vrij kunnen rond rennen.
Tijdens het wandelen hield ik Misty goed in de gaten om te zien of ze tijdens onze wandeling ook angstig gedrag vertoonde, maar daar was helemaal geen spraken van. Geen spoortje van angst te bekennen. Ze luisterde perfect wanneer ik haar riep als ze even aan de kant moest omdat er een fietser aan kwam. Liep naast me en dan liep ze weer bij de andere honden, ze vermaakte zich prima.
Het roept veel vragen bij me op waar ik nog geen antwoorden op kan vinden.
-Ligt het aan mij? ben ik anders tijdens de wandeling in de natuur dan wanneer ik op straat loopt?
Nee ik voelde me niet op mijn gemak, angstig en ik was nog al down.
-Is het de omgeving, het vrij kunnen rond lopen samen met de andere honden?
Natuurlijk zijn er minder onverwachte prikkels in de natuur dan wanneer je op straat loopt en ik kan me voorstellen dat ze zich veiliger voeld in een groepje grote honden die haar duidelijk beschermen ook wanneer dat helemaal niet nodig is. Maar waarom vertoont Misty dan ook angstig gedrag als we alleen met met Kyra aan het wandelen zijn. Kyra beschermd Misty ook altijd?
En zo heb ik nog veel meer vragen, maar een duidelijk antwoord kan ik niet vinden. Ook de oorzaak, waarom ze op eens zo veel angst vertoond kan ik geen antwoord op vinden. Het blijft gewoon een grote puzzel met hele kleine stukjes. Misschien komt er nooit een antwoord op al die vragen, misschien denk ik te moeilijk of juist te makelijk, wie zal het zeggen. Het belangrijkste is dat mijn kleine vriendin van dit probleem af komt en dat is een kwestie van voorzichtig dingen uit proberen, goed opletten hoe ze reageerd waneer ik haar op verschillende manieren probeer te corrigeren.
Het was heerlijk om te zien hoe mijn kleine vriendin genoot van de wandeling.
woensdag 2 mei 2012
Waar liggen de struikelblokken?
Hoi allemaal..
Op koninginnedag zijn we, zoals jullie in het blog hebben kunnen lezen, zijn we op stap geweest naar de markt. Normaal gesproken vind Misty de markt iets geweldigs maar deze keer dus niet. Ze was telkens afgeleid, schrok van geluiden, mensen en andere dingen en ik kon haar daar niet in corrigeren. Pas toen we naar de muziek aan het luisteren waren ging Misty zich weer normaal gedragen.
Natuurlijk ben ik die dag voor mezelf helemaal nagegaan. Hoe voelde ik me, hoe gedroeg ik me en vooral wat deed ik verkeerd, waarom kon ik het gedrag van Misty niet corrigeren. Ik weet dat Misty mijn gevoel kan uiten in haar gedrag. Bijvoorbeeld als ik bang of angstig op straat ben, of als ik schrik van iets. Misty kan zich dan uiten door ook te schrikken of zich angstig gedragen. Ik merk dat gedrag dan op aan Misty en dan kijk ik naar mezelf, ik merk op dat ik zelf dan angstig ben of ergens van schrik en dan herstel ik mezelf, pak ik mezelf bij elkaar en corrigeer ik Misty. Dat werkt altijd heel goed, we zijn niet voor niets een hecht team samen.
Terug denkend aan koninginnedag en onze samenwerking op de markt, de vragen, hoe voelde ik me, corrigeerde ik Misty niet op de juiste manier, kort gezegd wat was er aan de hand.. Ik heb geen flauw idee. Ik voelde me angstig en totaal niet op me gemak op de markt, Misty liet me dat merken door haar gedrag. Ik keek zoals altijd naar mezelf, pakte mezelf bij elkaar en corrigeerde Misty, eigenlijk zoals ik dat altijd doe en wat altijd een goed effect heeft. Ik stel Misty op haar gemak, maakt haar duidelijk wat er van haar word verwacht.
Om er achter te komen waar nu de struikelblokken op eens liggen zijn we gister samen naar het dorp geweest. Misty is een echte meid, gek op winkelen. Het liefste loopt ze elke winkel in het dorp in en uit. Ze kan er maar geen genoeg van krijgen. Maar op eens is ook het winkelen niet meer leuk. Zoals altijd vertel ik Misty dat we gaan shoppen, en zoals atlijd reageerd ze daar vrolijk op maar toen we dichter bij het dorp kwamen merkte ik dat haar gedrag veranderde. Natuurlijk keek ik gelijk naar mezelf, hoe voel ik me, ben ik bang, angstig, weespiegeld Misty mij gevoelens in haar gedrag. Het antwoord was nee, ik voelde me niet anders dan anders, tja een klein beetje angstig maar dat ben ik altijd als ik op straat loopt en dat kleine beetje angst weerspiegeld Misty niet want daar is ze aan gewent, ze helpt me altijd juist daar mee. Laat me voelen en merken dat ik niet angstig hoeft te zijn.
Het leek me een goed plan om eerst maar eens wat op een terasje wat te gaan drinken, ons vaste plekje zodra het buiten mooi weer is. Expres bekend terein voor Misty dus. Misty's gedrag was angstig maar na een tijdje kwam ze tot rust en gedroeg ze zich weer zoals ik van haar gewent was. Daarna vond ik het tijd om even een winkel binnen te gaan. Gelijk veranderde het gedrag van Misty, ze was bang, dook in elkaar zodra ze een onverwachts geluidje hoorde of wanneer iemand lang ons heen liep. Bij de kassa moest ik haar meerdere keren vertellen dat ze rustig moest gaan zitten en uiteindelijk deed ze dat ook maar toen er een jonge man achter ons ging staan (hij wilde ook afrekenen) ging Misty compleet uit haar dak. Ze reageerde als of die man een gevaarlijk iets was, ze gromde en blafte tegen hem om hem op afstand te houden. Gelukkig reageerde die jonge man daar niet negatief op, moest zelfs lachen om dat kleine hondje die zo te keer tegen hem ging. Ik zette Misty op haar plaats terug, natuurlijk op een rustige zachte maar duidelijke manier. Uiteindelijk reageerde Misty daar ook op maar ze vertrouwde het toch niet. Toen we klaar waren bij de kassa liep Misty niet de winkel uit maar rende de winkel uit. Waarom is mijn kleine vriendin zo angstig, waarom reageerd ze op deze manier? Ik hield me netjes aan onze vaste gewoontens, zo krijgt Misty zodra we uit een winkel stappen een kleine honden beloning. Ze gaat altijd uit zichzelf zitten zodra we uit de winkel zijn en wacht op haar beloning. Deze keer niet, volgens mij was ze het liefste naar huis terug gerend. Maar goed juist die vaste gewoontens zijn belangrijk, dus ik zei Misty dat ze moest gaan zitten, vertelde haar dat ze een grote meid was en gaf haar de beloning. Ze deed wat ik haar vroeg, reageerde daar ook op maar verviel daarna weer in haar angstige gedrag. Zo zijn we nog een aantal winkels in geweest, rustig op ons gemak en telkens herhaalde ik onze gewoontens die we samen al jaren hebben in de hoop dat die vaste gewoontens herkende en zich weer als de oude Misty ging gedragen. Het werkte niet. Zelfs het constant praten tegen haar, wat voor beide geruststellend werkt en ook een vaste gewoonte van ons is, had geen uitwerking op haar gedrag.
Ik krijg het niet voor elkaar om de oorzaak van Misty's gedrag te verklaren. Vandaag gaan we samen weer even naar het dorp toe. Ik weet nu breed gezien waar de struikelblokken liggen, nu gaan we door herhaling en een stukje training proberen hier samen uit te komen.
Natuurlijk hebben we onze dag samen goed afgesloten, een dag goed afsluiten met onstpannende dingen is heel belangrijk. We zijn gezellig met zijn drietjes in de tuin gaan zitten, moe van alle inspanningen.
Heerlijk genieten van het zonnetje. Later toen de baas thuis was zijn Misty en Kyra samen met de broer van de baas en zijn honden wezen wandelen.
Vandaag hopen we dat het een stuk beter gaat en dat we weer snel een goed werkend team zijn. Het doet pijn om je grootste vriendin en maatje zo angstig te zien, maar we komen hier samen wel door heen. Straks vinden we het beide weer leuk om te shoppen of andere dingen samen te doen, hebben we het allebei weer naar ons zin. We hebben de tijd. Deze keer sleep ik je er doorheen.
Groetjes, DigiLady xx
Op koninginnedag zijn we, zoals jullie in het blog hebben kunnen lezen, zijn we op stap geweest naar de markt. Normaal gesproken vind Misty de markt iets geweldigs maar deze keer dus niet. Ze was telkens afgeleid, schrok van geluiden, mensen en andere dingen en ik kon haar daar niet in corrigeren. Pas toen we naar de muziek aan het luisteren waren ging Misty zich weer normaal gedragen.
Natuurlijk ben ik die dag voor mezelf helemaal nagegaan. Hoe voelde ik me, hoe gedroeg ik me en vooral wat deed ik verkeerd, waarom kon ik het gedrag van Misty niet corrigeren. Ik weet dat Misty mijn gevoel kan uiten in haar gedrag. Bijvoorbeeld als ik bang of angstig op straat ben, of als ik schrik van iets. Misty kan zich dan uiten door ook te schrikken of zich angstig gedragen. Ik merk dat gedrag dan op aan Misty en dan kijk ik naar mezelf, ik merk op dat ik zelf dan angstig ben of ergens van schrik en dan herstel ik mezelf, pak ik mezelf bij elkaar en corrigeer ik Misty. Dat werkt altijd heel goed, we zijn niet voor niets een hecht team samen.
Terug denkend aan koninginnedag en onze samenwerking op de markt, de vragen, hoe voelde ik me, corrigeerde ik Misty niet op de juiste manier, kort gezegd wat was er aan de hand.. Ik heb geen flauw idee. Ik voelde me angstig en totaal niet op me gemak op de markt, Misty liet me dat merken door haar gedrag. Ik keek zoals altijd naar mezelf, pakte mezelf bij elkaar en corrigeerde Misty, eigenlijk zoals ik dat altijd doe en wat altijd een goed effect heeft. Ik stel Misty op haar gemak, maakt haar duidelijk wat er van haar word verwacht.
Om er achter te komen waar nu de struikelblokken op eens liggen zijn we gister samen naar het dorp geweest. Misty is een echte meid, gek op winkelen. Het liefste loopt ze elke winkel in het dorp in en uit. Ze kan er maar geen genoeg van krijgen. Maar op eens is ook het winkelen niet meer leuk. Zoals altijd vertel ik Misty dat we gaan shoppen, en zoals atlijd reageerd ze daar vrolijk op maar toen we dichter bij het dorp kwamen merkte ik dat haar gedrag veranderde. Natuurlijk keek ik gelijk naar mezelf, hoe voel ik me, ben ik bang, angstig, weespiegeld Misty mij gevoelens in haar gedrag. Het antwoord was nee, ik voelde me niet anders dan anders, tja een klein beetje angstig maar dat ben ik altijd als ik op straat loopt en dat kleine beetje angst weerspiegeld Misty niet want daar is ze aan gewent, ze helpt me altijd juist daar mee. Laat me voelen en merken dat ik niet angstig hoeft te zijn.
Het leek me een goed plan om eerst maar eens wat op een terasje wat te gaan drinken, ons vaste plekje zodra het buiten mooi weer is. Expres bekend terein voor Misty dus. Misty's gedrag was angstig maar na een tijdje kwam ze tot rust en gedroeg ze zich weer zoals ik van haar gewent was. Daarna vond ik het tijd om even een winkel binnen te gaan. Gelijk veranderde het gedrag van Misty, ze was bang, dook in elkaar zodra ze een onverwachts geluidje hoorde of wanneer iemand lang ons heen liep. Bij de kassa moest ik haar meerdere keren vertellen dat ze rustig moest gaan zitten en uiteindelijk deed ze dat ook maar toen er een jonge man achter ons ging staan (hij wilde ook afrekenen) ging Misty compleet uit haar dak. Ze reageerde als of die man een gevaarlijk iets was, ze gromde en blafte tegen hem om hem op afstand te houden. Gelukkig reageerde die jonge man daar niet negatief op, moest zelfs lachen om dat kleine hondje die zo te keer tegen hem ging. Ik zette Misty op haar plaats terug, natuurlijk op een rustige zachte maar duidelijke manier. Uiteindelijk reageerde Misty daar ook op maar ze vertrouwde het toch niet. Toen we klaar waren bij de kassa liep Misty niet de winkel uit maar rende de winkel uit. Waarom is mijn kleine vriendin zo angstig, waarom reageerd ze op deze manier? Ik hield me netjes aan onze vaste gewoontens, zo krijgt Misty zodra we uit een winkel stappen een kleine honden beloning. Ze gaat altijd uit zichzelf zitten zodra we uit de winkel zijn en wacht op haar beloning. Deze keer niet, volgens mij was ze het liefste naar huis terug gerend. Maar goed juist die vaste gewoontens zijn belangrijk, dus ik zei Misty dat ze moest gaan zitten, vertelde haar dat ze een grote meid was en gaf haar de beloning. Ze deed wat ik haar vroeg, reageerde daar ook op maar verviel daarna weer in haar angstige gedrag. Zo zijn we nog een aantal winkels in geweest, rustig op ons gemak en telkens herhaalde ik onze gewoontens die we samen al jaren hebben in de hoop dat die vaste gewoontens herkende en zich weer als de oude Misty ging gedragen. Het werkte niet. Zelfs het constant praten tegen haar, wat voor beide geruststellend werkt en ook een vaste gewoonte van ons is, had geen uitwerking op haar gedrag.
Ik krijg het niet voor elkaar om de oorzaak van Misty's gedrag te verklaren. Vandaag gaan we samen weer even naar het dorp toe. Ik weet nu breed gezien waar de struikelblokken liggen, nu gaan we door herhaling en een stukje training proberen hier samen uit te komen.
Natuurlijk hebben we onze dag samen goed afgesloten, een dag goed afsluiten met onstpannende dingen is heel belangrijk. We zijn gezellig met zijn drietjes in de tuin gaan zitten, moe van alle inspanningen.
Vandaag hopen we dat het een stuk beter gaat en dat we weer snel een goed werkend team zijn. Het doet pijn om je grootste vriendin en maatje zo angstig te zien, maar we komen hier samen wel door heen. Straks vinden we het beide weer leuk om te shoppen of andere dingen samen te doen, hebben we het allebei weer naar ons zin. We hebben de tijd. Deze keer sleep ik je er doorheen.
Groetjes, DigiLady xx
dinsdag 1 mei 2012
Koninginnedag 2012
Mijn vrouwtje Digilady zegt dat het vandaag feest is, koninginnedag noemt ze het. Ik vind het maar raar al die mensen die verkleed rondlopen in die fel oranje kleur.
Samen met de baas en Digilady zijn we naar een soort markt geweest, een heleboel kraampjes met overal muziek en vrolijke mensen. Ik vond het in het begin eng, wilde niet goed luisteren en was voordurend afgeleid. Het grote springkussen vond ik super eng. Mijn vrouwtje Digilady deed haar best om me duidelijk te maken dat ik niet bang hoefde te zijn en wat ze van mij verwachte. Ik deed me best maar het lukte me niet helemaal om netjes te luisteren en me aandacht bij mijn werk te houden. Tja eigenlijk was ik een soort van spiegel die de ziel van Digilady weerspiegelde, zoals zij zich voelde gedroeg ik me. En vaak kan mijn vrouwtje dat heel goed corrigeren maar op de markt kreeg ze dat eventjes niet goed voor elkaar.
Bijna aan het einde van de grote markt was live muziek en de baas ging met wat bekende mensen babbelen. Digilady en ik zijn toen op het trapje bij het podium gaan zitten. Op die manier konden we alles goed zien en vooral overzien en nog belangrijker we konden heerlijk naar die mooie muziek luisteren. Je moet weten dat wij beide gek op muziek zijn. Bij de eerste band lag ik heerlijk naast Digilady te luisteren en zodra de band klaar was met hun nummer ging ik zitten om te kijken wat er allemaal om me heen gebeurde en vooral of de band nog verder ging met muziek maken, daarna ging ik weer rustig liggen luisteren.
Ik heb geen idee hoe de bands heten maar ze waren kei-goed.
Bij de tweede band had ik in het begin wat moeite met het geluid, de bas vond ik een naar gevoel in me lichaam geven. Ik kroop op schoot bij mijn vrouwtje en die stelde me gerust. Dat rare gevoel wat dat geluid van die bas geeft kon ik nog niet. Na het eerste nummer was ik er aan gewent en genoot ik samen met mijn vrouwtje weer van de mooie muziek. De leden van de tweede band vonden mij een leuk hondje en waren verbaast dat ik genoot van de muziek, wat duidelijk zichtbaar was. Ze kwamen zelfs een babbeltje maken en wilde weten waarom ik zo rustig naar de muziek lag te luisten want dat vonden ze maar vreemd. Oja en waarom er Niet aaien op mijn tuigje stond. Dus mijn vrouwtje heeft uitgelegd dat ik een hulphond ben en gek ben op muziek. Ze waren verbaast dat er ook kleine hulphonden waren. Lol die opmerking hebben we vaker gehoord. Ze vonden het schitterend dat ik zo veel van muziek hou en duidelijk zichtbaar genoot. Later kwamen we de baas van de band tegen die wilde weten of we de band goed vonden, nou dat vonden we zeker weten.
Moe en met de muziek nog in onze koppie's zijn we terug naar huis gegaan. Daar heb ik nog eventjes liggen slapen en de baas en mijn vrouwtje hebben eventjes wat gegeten. Daarna ben ik samen met de baas en Kyra nog even een wandeling wezen maken.
Koninginnedag, vreemd, beetje eng, maar was wel heel leuk, vooral de muziek.
Een pootje van Misty xx
Samen met de baas en Digilady zijn we naar een soort markt geweest, een heleboel kraampjes met overal muziek en vrolijke mensen. Ik vond het in het begin eng, wilde niet goed luisteren en was voordurend afgeleid. Het grote springkussen vond ik super eng. Mijn vrouwtje Digilady deed haar best om me duidelijk te maken dat ik niet bang hoefde te zijn en wat ze van mij verwachte. Ik deed me best maar het lukte me niet helemaal om netjes te luisteren en me aandacht bij mijn werk te houden. Tja eigenlijk was ik een soort van spiegel die de ziel van Digilady weerspiegelde, zoals zij zich voelde gedroeg ik me. En vaak kan mijn vrouwtje dat heel goed corrigeren maar op de markt kreeg ze dat eventjes niet goed voor elkaar.
Bijna aan het einde van de grote markt was live muziek en de baas ging met wat bekende mensen babbelen. Digilady en ik zijn toen op het trapje bij het podium gaan zitten. Op die manier konden we alles goed zien en vooral overzien en nog belangrijker we konden heerlijk naar die mooie muziek luisteren. Je moet weten dat wij beide gek op muziek zijn. Bij de eerste band lag ik heerlijk naast Digilady te luisteren en zodra de band klaar was met hun nummer ging ik zitten om te kijken wat er allemaal om me heen gebeurde en vooral of de band nog verder ging met muziek maken, daarna ging ik weer rustig liggen luisteren.
Bij de tweede band had ik in het begin wat moeite met het geluid, de bas vond ik een naar gevoel in me lichaam geven. Ik kroop op schoot bij mijn vrouwtje en die stelde me gerust. Dat rare gevoel wat dat geluid van die bas geeft kon ik nog niet. Na het eerste nummer was ik er aan gewent en genoot ik samen met mijn vrouwtje weer van de mooie muziek. De leden van de tweede band vonden mij een leuk hondje en waren verbaast dat ik genoot van de muziek, wat duidelijk zichtbaar was. Ze kwamen zelfs een babbeltje maken en wilde weten waarom ik zo rustig naar de muziek lag te luisten want dat vonden ze maar vreemd. Oja en waarom er Niet aaien op mijn tuigje stond. Dus mijn vrouwtje heeft uitgelegd dat ik een hulphond ben en gek ben op muziek. Ze waren verbaast dat er ook kleine hulphonden waren. Lol die opmerking hebben we vaker gehoord. Ze vonden het schitterend dat ik zo veel van muziek hou en duidelijk zichtbaar genoot. Later kwamen we de baas van de band tegen die wilde weten of we de band goed vonden, nou dat vonden we zeker weten.
Koninginnedag, vreemd, beetje eng, maar was wel heel leuk, vooral de muziek.
Een pootje van Misty xx
Abonneren op:
Posts (Atom)