Ik zal er altijd voor je zijn !

Ik heb het de laatste tijd zo druk gehad en had geen tijd om jullie mijn verhaal te vertellen.
Er is de laatste tijd zoveel gebeurd. Mijn vrouwtje heeft veel last gehad van haar Dis met totale uitvallen daarbij. De ene keer zat ze op de stoel helemaal weg gedoken in haar eigen wereld maar het kwam ook voor dat ik haar op de grond vond, soort bewusteloos is ze dan. Dan wacht ik rustig bij haar totdat ze weer is bijgekomen want het is heel belangrijk voor mijn vrouwtje dat wanneer ze bijkomt ze mij ziet want ik ben voor haar veilig, mij kan ze altijd vertrouwen.

Afgelopen tijd hebben mijn vrouwtje en ik een paar gesprekken gehad op het Bolleke, dat was nodig omdat mijn vrouwtje het niet eens was met werkwijze daar. Ik mag daar van mijn vrouwtje niet te veel over zeggen want online moet je nooit alles precies vertellen want dat kunnen andere mensen tegen je gebruiken.
Maar goed mijn vrouwtje heeft ontslag genomen omdat de gesprekken niet goed liepen en ze niet achter de werkwijze van die instelling kan staan. Wij gaan niet meer naar het Bolleke toe om daar met de kinderen te werken. Mijn vrouwtje heeft daar veel verdriet van en het doet mij veel pijn dat bepaalde mensen haar zoveel pijn en verdriet hebben gedaan. Mijn vrouwtje heeft me alles verteld en bij de gesprekken ben ik aanwezig geweest en natuurlijk heb ik zelf ook gemerkt en gehoord wat die mensen allemaal deden en wat ze zeiden.

Het liefste zou ik ze in hun enkels bijten om te laten voelen hoeveel pijn ze mijn vrouwtje hebben aangedaan, maar dat mag niet van mijn vrouwtje. Mijn vrouwtje zegt dat kwaad zichzelf straft en dat dat alleen maar een kwestie van tijd is. Ze heeft gelijk.

Nu ben ik heel druk met mijn vrouwtje opvangen omdat ze zoveel pijn en verdriet heeft. Vandaag is ze mijn spulletjes op wezen halen, mijn dekentje en mijn drinkbakje enzo. Ik mocht niet van haar mee en moest in de auto wachten samen met Kyra maar de baas ging mee naar binnen dus mijn vrouwtje was niet alleen.
Mijn vrouwtje vond het niet goed voor mij om mee naar binnen te gaan omdat de kinderen daar ook waren en ze wist dat die kinderen verdrietig zouden kunnen zijn en dat ik dan al die emoties op zou vangen en al die kinderen dan wil gaan troosten. Tja zo ben ik, ik ben gek op kinderen en als ze verdrietig zijn of er is iets anders niet inoorde dan ben ik er voor ze, troost ik ze, kalmeer ik ze, luister ik naar hun verhalen, want ik wil dat ze zich fijn voelen. Ik ben een geboren hulphond met grote voelsprieten en een heel groot hart.
Nadat mijn vrouwtje mijn spulletjes had opgehaald zijn we met zijn alle wezen wandelen, ik bleef in de buurt van mijn vrouwtje want ik voelde wel dat ze veel verdriet had maar mijn vrouwtje probeerde dat voor mij te verstoppen want ze wilde dat ik even heerlijk vrij rond kon rennen, eventjes niet werken. Ze vond dat ik dat wel eventjes verdiende omdat ik het de laatste tijd zo druk heb met werken.

Maar vrouwtje vergeet één ding nooit. Mensen zullen je altijd op allelei mogelijke manieren pijn doen, je de grond in boren, je afwijzen, noem maar op. Maar ik niet !

Lief vrouwtje ik zal zolang als ik leef er altijd voor je zijn!
Ik help je waar ik kan, ik troost je, ik luister naar je verhalen, ik zorg dat je je veilig voeld wanneer je bang bent of een aanval hebt, ik bescherm je als dat nodig is. Ik laat je nooit in de steek. Mij kan je altijd vertrouwen. Ik zal jou nooit pijn doen.

Een pootje van Misty xx

Een verwend hondje?

Voordurend krijg ik te horen dat ik een verwend hondje ben omdat mensen zien dat ik tegen me vrouwtje (Digilady) op spring en op dat moment alleen maar op schoot wil zitten. Als ik dan op schoot spring probeer ik de aandacht van mijn vrouwtje te krijgen door haar hand te likken of door strak tegen haar aan te gaan zitten. Digilady, mijn vrouwtje, reageerd daar op door mij te aaien en tegen mij te praten, vaak pakt ze me dan stevig vast en knuffel mij.

Sommige mensen zien mij daarom als een verwend hondje maar dat komt omdat ze niet begrijpen waarom ik dat doe, ze weten eigenlijk helemaal niet wat mijn taak als hulphond allemaal is.

Ik voel en zie dat er iets mis is met mijn vrouwtje en ik heb geleerd om daar op te reageren, ik weet precies wanneer mijn vouwtje verdrietig is of bijvoorbeeld wanneer mijn vrouwtje zich helemaal terug trekt in haar eigen wereld (dissociatie) en nog meer van die dingen. Ik heb geleerd om daarop te reageren door haar aandacht te vragen, haar hand te likken, op schoot te springen. Mijn vrouwtje reageerd daar op waardoor haar verdriet minder word of omdat ze weer heel langzaam uit haar eigen wereld terug komt.

Dus lieve mensen, niet meer zeggen dat ik een verwend hondje ben want daar word ik best wel verdrietig van. Ik ben een hard werkende hond die precies doet wat ik in mijn opleiding tot hulphond heb geleerd. Zodra ik voel en zie dat mijn vrouwtje weer inoorde dan zit mijn taak er weer even op en kan ik volop genieten van de aandacht die ik van haar krijg.

Hey ik ben gek op knuffels en aandacht maar ik kan daar alleen maar volop van genieten wanneer mijn vrouwtje zich goed voel.

Een pootje van Misty xx

Heerlijk gewerkt

Vandaag had ik het harstike druk want ik ben samen met DigiLady naar het Bolleke geweest. Dat is een dagactiviteiten centrum en vandaag waren er kinderen die aan het knutselen waren. Ze waren heel druk bezig met tekenen en daarna met doosjes maken van stof, daar heb ik geen verstand van maar DigiLady gelukkig wel. Zij helpt de kinderen samen met nog een andere vrouw. Begleiden heet dat geloof ik. Een beetje hetzelfde als wat ik doe als hulphond toch, DigiLady begeleiden, helpen als ze het nodig heeft. Mmm.. zouden DigiLady en die andere vrouw soort van hulphonden zijn maar dan op twee pootjes?

Ik had het super druk met de kinderen in de gaten houden en natuurlijk ook DigiLady. Weet je ik ben gek op kinderen en zo af en toe ging ik heerlijk even bij ze knuffelen. Dat mag ik ook want ik blijf DigiLady heel goed in de gaten houden en zodra er wat is of als ze eventjes weg loopt ergens anders heen dan ga ik natuurlijk met haar mee.

De tijd vloog om, en toen we thuis waren ben ik nog even met Kyra en de baas naar buiten geweest. Daarna heerlijk gegeten en op me botje zitten knagen. Nu ga ik even een paar uurtjes slapen want ik ben van al die inspanning best wel moe geworden.

Een pootje van Misty xx