Koninginnedag 2012

Mijn vrouwtje Digilady zegt dat het vandaag feest is, koninginnedag noemt ze het. Ik vind het maar raar al die mensen die verkleed rondlopen in die fel oranje kleur.

Samen met de baas en Digilady zijn we naar een soort markt geweest, een heleboel kraampjes met overal muziek en vrolijke mensen. Ik vond het in het begin eng, wilde niet goed luisteren en was voordurend afgeleid. Het grote springkussen vond ik super eng. Mijn vrouwtje Digilady deed haar best om me duidelijk  te maken dat ik niet bang hoefde te zijn en wat ze van mij verwachte. Ik deed me best maar het lukte me niet helemaal om netjes te luisteren en me aandacht bij mijn werk te houden. Tja eigenlijk was ik een soort van spiegel die de ziel van Digilady weerspiegelde, zoals zij zich voelde gedroeg ik me. En vaak kan mijn vrouwtje dat heel goed corrigeren maar op de markt kreeg ze dat eventjes niet goed voor elkaar.

Bijna aan het einde van de grote markt was live muziek en de baas ging met wat bekende mensen babbelen. Digilady en ik zijn toen op het trapje bij het podium gaan zitten. Op die manier konden we alles goed zien en vooral overzien en nog belangrijker we konden heerlijk naar die mooie muziek luisteren. Je moet weten dat wij beide gek op muziek zijn. Bij de eerste band lag ik heerlijk naast Digilady te luisteren en zodra de band klaar was met hun nummer ging ik zitten om te kijken wat er allemaal om me heen gebeurde en vooral of de band nog verder ging met muziek maken, daarna ging ik weer rustig liggen luisteren.

Ik heb geen idee hoe de bands heten maar ze waren kei-goed.
Bij de tweede band had ik in het begin wat moeite met het geluid, de bas vond ik een naar gevoel in me lichaam geven. Ik kroop op schoot bij mijn vrouwtje en die stelde me gerust. Dat rare gevoel wat dat geluid van die bas geeft kon ik nog niet. Na het eerste nummer was ik er aan gewent en genoot ik samen met mijn vrouwtje weer van de mooie muziek. De leden van de tweede band vonden mij een leuk hondje en waren verbaast dat ik genoot van de muziek, wat duidelijk zichtbaar was. Ze kwamen zelfs een babbeltje maken en wilde weten waarom ik zo rustig naar de muziek lag te luisten want dat vonden ze maar vreemd. Oja en waarom er Niet aaien op mijn tuigje stond. Dus mijn vrouwtje heeft uitgelegd dat ik een hulphond ben en gek ben op muziek. Ze waren verbaast dat er ook kleine hulphonden waren. Lol die opmerking hebben we vaker gehoord. Ze vonden het schitterend dat ik zo veel van muziek hou en duidelijk zichtbaar genoot. Later kwamen we de baas van de band tegen die wilde weten of we de band goed vonden, nou dat vonden we zeker weten.

Moe en met de muziek nog in onze koppie's zijn we terug naar huis gegaan. Daar heb ik nog eventjes liggen slapen en de baas en mijn vrouwtje hebben eventjes wat gegeten. Daarna ben ik samen met de baas en Kyra nog even een wandeling wezen maken.
Koninginnedag, vreemd, beetje eng, maar was wel heel leuk, vooral de muziek.

Een pootje van Misty xx